Gez göz arpacýk, Ufacýk tefecik yâr öyle bir niþan aldýn. Ellerin titremedi ýskalamadýn, Vurdun yüreðimin orta yerinden. Ortada kaldým. Cenazemi kaldýrmaya kimse gelmedi. Ölü soyucular üþüþtü baþýma.
Yüreðimde açan gülü yoldu hoyrat bir el. Bir el ateþ attý harmanlarýma. Yandým kavruldum, Kupkuru dudaklarým. Buðday baþaklarý saçlarýný özledim.
Duvarda asýlý bir tüfekmiþ günlerim. Kabzasý yaktý avuçlarýmý tutamadým. Gözlerin en vurucu silahtý, Ellerin tetiðe deðer deðmez, Sustu takvimlerim.
“Yüreðimde göz göz oldu yaralar.” Çaresi sendin, Gittin dönmedin.
Gez göz arpacýk, Ayan beyan ortada bana yaptýklarýn. Ben senle nefes alýp verirdim, Nefessiz býraktýn… Niþan aldýn þan aldýn. Ankara, 13.11.2010 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.