Yar… Ne vakit Kor aklýma gelse, Ruhuma derin Bir hüzün vehmetse Kalbimin hicraný Hiç dinmeden fýrtýnalarýn Efkârýyla söylense Hazan gönlün sahrasýnda Mütemadiyen idrakim Ýçin vaaz etse An, vakit için dilense Ve nefesim aþkýn Tefekkürüyle demlense
Kýrmayýn Artýk ne olur þu mahzun Yüreðimi, sessiz melalimi Þad olmaya Muhtaç olan fakirliðimi, Kuytu bir köþede ecrimi Ömür kuþ misali Uçup gidiyor, çekiliyor Derdin o bin bir hali Ve bu kadar vehmetmeden, Burukluðumu içime gömsem bari
Ýstanbul Aklýma geliyor, Üsküdar Niye durmadan edebileþiyor Okunan ezanlar Ne kadar Hakkýyla nefesleniliyor, Ruh istiyor, neden kalbimin Hicraný hiç dinmeden, Nefesime ah çektiriyor Üstadý azamlar neler söylüyor, Neþredilen kitaplar aþk bekliyor
Hilkatime muciptir ki, Aidiyetim bir kayýplar Ülkesinde gezinir Rahmetli Mehmet Akif’in O hüzünlü mýsralarý, Kalbime seslenir Mýsýrda geçirdiði onca seneler Hasretin baðrýnda sevdayý meletir Gün gelir, niyetle kavilleþen Bir nasip haznesi bahtýma aþk verir
Ýlk oðlum Âdem aklýma geliyor Ve kimi hatalar belimi büküyor Hemþirenin lakayt tavrý, Doktor hanýmýn Keyif çay yudumlamasý O an muhtaç bir zamanda Sancýnýn baþlamasý Çare düþündürüyor Lakin elden bir þey gelmiyor, Caným oðlum aciz kollarýmda ölüyor
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.