Kara gözler geceye aþýk bana deðil korkarým hep de öyle kalacak Belkide senin yüzünden sabaha ulaþana kadar bu küçük kýyametlerim Ay ýþýðý yýllarýn yorgunluðuna çarpýnca dayanmaz bu yürek artýk ritim de tutmaz Bir rüzgâr bekler, benim hiç avuçlarýma deðmemiþ hazinesini omuzlarýndan savrulmasý için Yorgunsun; Gece ye dalýp ta çýkmayan o gözler anlatýyor geçmiþini bana da gece gibi sessizce aðlamak kalýr
Denizin dibine batýp ta orda kalmana gerek yok yüreðime battýn ve kimse bulup ta çýkaramaz Çýkma artýk geceleri yürek sahneme aðlatma beni gizli gizli Senin derdini paylaþan geceden, yüzünü okþayan ayýn loþ ýþýklarýndan da kýskanýrým Sana benden daha yakýn olan her þeye var kinim ama saklarým Korkarým gecenin karanlýðýnda umutsuzca dalan da tek sen deðilsin Yastýk ve yorgan kadar soðuk ve uzak bana hayallerim artýk
Bir tebessüm etsen de bir gün de öyle kovalasa gündüzü gece Büyülersin her geçen gün bir kat daha beni kendine gece gözlüm Tek isteðim vardý senden bir gece de rollerimiz deðiþsinde ýslak gözlere sen bak Artýk mumlara gelmez oldu geceleri pervaneler yandýlar ki gelmezler bir daha geri Bense yansam da býrakmam o kara düþmana seni Ateþe sarýlý bir beden yanýyor dinle ve duy artýk ateþle çýkardýðý sevgi sözlerini Yanýyorum senin için çünkü ay ýþýðý artýk geri gelmeyecek Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnızkurt0 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.