Ayak seslerini çok uzaktan hissettim
Bastýkça topraða içimi titrettin
Tüm matemin ve varlýðýnla
güneþ gibi doðdun karanlýðýma
Doðrulmayý isterdim yattýðým yerden
...Ve öpebilmeyi en sevdiðim yerinden
Hoþ geldin kadýným karanlýðýma
Yüzünü göremesemde bilirim
Tutamadýðým ellerinde getirdiðin
Çiçeklerden daha güzelsin
Senden az önce geldi annem
‘’Oðlum’’ diyordu ‘’doyamadým sana’’
Ve eli sürekli gidiyordu yazmasýna
Islandý üstüm baþým gözlerinden
Ellerini gezdirdi üzerimde uzun uzun
Bebeðini sevip okþar gibi masum
Kalkýpta öpemedim mübarek ellerini
Sarýlýp diyemedim ‘’anacým kahretme kendini’’
‘’Affet’’ dedim ‘’affet’’ beni anam
Göðsümden deðilde sýrtýmdan diye
Kurþun yaram
’Feda olsun oðlum’’ derken vatan için
Kanadý yüreði için için
Tükendi gözleri otururken baþucumda
Gitmek için kalktýðýnda
Dayanamadý sarýldý taþýma
Giderken dönüp dönüp baktý ardýna
Ve eli sürekli gidiyordu yazmasýna
Açsa kollarýný ‘’gel oðlum gidiyoruz’’ dese
Ýlk adýmýmý attýðým gibi neþeyle
Koþamazdým artýk yüzümde gülümsemeyle
Bi anam bir de sen vefalý çýktýn
Gerisinin yalan olduðunu ölünce anladým
Her gün yoruyorum seni
Sayamýyorum getirdiðin çiçekleri
Hiç dikkatini çektimi bilmem
Diktiðin tüm güllerin kýrmýzý açtýðý
Bilirim seversin kýrmýzýyý
Senin için neler yapardým hayatta olsaydým
Ama burada elimden gelen birtek bu kaldý
Ben zorluyorum onlarý kýrmýzý açmaya a.köken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.