GÖZLERİNİN BUĞUSU

Yüreðimdeki hüzün artýk yüzüme yansýmýyor
Kimse görmüyor artýk terkediþleri, ihanetleri
Her gün benden kaçan parçamý kimse görmüyor
Her gün nasýl öldüðümü kimse görmüyor...
Sen görmüyorsun...
Ben görmüyorum ...

Ýstanbul’un buz ayazý gecelerinde, sýcak bir tebessüme hasretim
Sensizlikten üþüyen ruhumu yalnýzlýðýma sarýp ýsýtýyorum
Umutlarýmý yazmýþtým içimi eriten gözlerinin buðusuna
Yalnýz býrakma beni, yokluðundan çok korkuyorum…

Bu gün gidiþinin kaçýncý gecesi bilmiyorum
Kaç kere ölümlere çattým
Kaç kere kýyýsýndan döndüm hayatýn
Kaç kere kaçýp gitmek istedim bu anlamsýz hayattan…

Bedenim yalnýzlýkla tutuþurken sensiz gecelerde
Sýcak bir nefes, tutunacak bir dal arýyorum
Merhamet bekliyorum bana bakmayan gözlerden
Merhamet dileniyorum beni umursamayan yüzlerden…

Öyle daðýldým ki artýk ben beni bulamýyorum
Aynaya baktýðýmda gördüðüm ben, ben deðilim
Sana baktýðýmda gördüðüm sen, sen deðilsin
Bu kalp benim deðil, bu yürek benim deðil…

Ýsyaným kimseye deðil sevgili
Kaderime deðil,
Senin veremediðin sevgine deðil
Benim veremediðim sevgilere deðil,
Beni yüz üstü býrakanlara deðil
Ýsyaným sadece kendime…


Þiirime yorumuyla can katan Faruk CÝVELEK arkadaþýma teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın: