hafifçe kýyýya vururken yüreðim kulak kabartmalýsýn duyabilmek için sesini sensizliðimin
güneþi batýrýyorum yokluðuna
bir kaç martý eþlik ediyor gün batýmýna ve bana haleleri halka halka uzaklaþýyor sudaki ayak izlerinin kýyýya varamadan kayboluyorlar
akþam yorgunu takanýn motorunun sesi teslim aldýðý gibi teslim ediyor ortama sessizliði uzaklaþýyor týpký yaklaþtýðý gibi týpký benim senden uzaklaþtýðým gibi yavaþça kayboluyor týpký senin gibi
kendimle kalýyorum
düþünüyorum da bütün gürültü patýrtýnýn nedeni aslýnda bir korkudan geliyormuþ
seni kaybetme korkusu
denizi bulandýrýyor en ufak rüzgarda bile fýrtýnalar çýkartýyormuþ bu seni kaybetme korkusu þu gelen taka gibi
biliyor musun korkmuyorum artýk en sert lodoslar bile dalgalandýrmayacak bu denizi koskoca gemilerde biliyorum
belki de seni kaybetmekten ilk defa korkmuyorum
sessizliðime ve sensizliðime alýþýyorum
özlemiyor muyum
tabii ki özlüyorum
fakat zamansýz bitmeyecek dalgalarý düþündükçe özlemim doygunluða dönüþüyor
hatýrlýyorum da beraberken bizi kahkahalarýmýzý dalýp gidiyorum
geldikleri gibi giderek kayboluyor anýlarda sanýrým zamanla
þu gelen taka gibi
biliyor musun seni hep gülerken hatýrlýyorum siluetin öylece kazýnmýþ iþte sebebini bilmiyorum
bir de uyurken ne kadar masumdun sen küçücük kýz çocuklarý gibi hep saçlarýný okþardým sesizce uyandýrmadan sen bazen hissederdin uykunda gülümserdin sonra gözlerini açardýn yavaþ yavaþ
keþke hep uyusaydýn hiç uyanmasaydýn
neyse boþver
bu satýrlarý sana eski bir sevgilinin benliðindeki görüntüsünü sonsuza kadar hatýrlatmasý için yazmadým
ilk defa huzurluyum rahatým seni düþünmüyorum
ah þu taka ...
sessizce geldi bilmediðim sulardan yaklaþtýkça büyüdü gözümde gürültüye boðdu gün batýmýný denizi dalgalandýrdý halelerini yok etti martýlarýn güneþin ýþýklarýný yüklendi uzaklaþtýkça küçüldü sessizliðe doðru deniz duruldu ve kayboldu güneþ´in son Iþýðýný yüklenirken martýlarla birlikte
rüzgarsýz bir yaz akþamý denizi kadar sessiz ve duruyum...
hafifçe kýyýya vururken yüreðim kulak kabartmalýsýn duyabilmek için sesini sensizliðimin...
hafifçe rüzgar baþladý bir ürperti deniz sesi çakýllarý geri alýrken dalgalar kadehimi senin için kaldýrýyorum ay doðarken geceme sensiz ilk akþamda
sigaramdan derin bir nefes çekiyorum
biliyor musun seni artýk hiç hatýrlamýyorum...
Dr.Kamil AKSU Sosyal Medyada Paylaşın:
aksu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.