BETÜL'E

BETÜL’E

Moralim bozuk dedin bana.
Aðlamýþsýn bütün gece.
Gerçekleþmeyen hayallerin bunaltmýþ seni.
Korkmuþsun , üzülmüþsün,
Anladýðým kadarý ile de,
Birazda hayata küsmüþsün.

Ah Betülcüðüm ah!
Sen bu gencecik yaþta,
Yeni topraða düþmüþ bir polensin..

Böyledir be güzelim, bu hayat.
Kimi gül olmak ister, kimi orkide.
Kimi karanfil , kimi de beyaz bir zambak.
Her þey esecek rüzgara ,
Seni yerden alacak bir arýya ,
Veya da bahçesini süpüren bir insana baðlý.

Hiç aklýnda yokken,
Bir bakarsýn kýp kýrmýzý bir domates ,
Yemyeþil bir sivri biber,
Hatta ,
Hatta beklide,
Hani mor mor açan bir diken olmuþsun.

Þartlama kendini be bir tanem.
Ýster gül ol, ister domates.
Ýster biber ol, ister diken.
Ýstersen ufak bir rüzgarda bile,
Onlarca parçalara ayrýlýp uçuþan,
Beyaz bir fotita ol tarlalarda.
Ama en güzeli , en mükemmeli ol.

Attila Bozoðlu – Eski Foça

Sosyal Medyada Paylaşın: