Çok yorgunum
Çok yorgunum.
Daha yolun baþýndayken,
Sonlara demir atmýþ gibiyim.
Ruhumun bir yaný eksilmiþ yaþarken,
Daha ölmeden,ölmenin acýsýný da iyi bilmekteyim.
Gölgem de solgun,
Milyon kere gülerken soldum.
Ama hiçbir zaman küsmedim caný verene.
Bir annenin sevgisi kadar da sýcak kalbim.
Yaþarken,sevmenin deðerini de iyi bilirim.
Þimdi soðukta olsa buralar.
Bir mýsýr tanrýçasý sýcaklýðýnda yüreðimin
Tüm sevgisini saklýyorum.
Sen geldiðin zaman birgün,o gün için
Ellerimle milyom kere de soldursam çiçekleri
Son bir çiçek için zafer çýðlýðýmý bekliyorum.
Ne kadar zor da olsa,
Bir ýsýrgan otunun baygýnlýðýnda acý da verse,
Tüm þakalarýmý artýk býrakýyorum.
Zor da olsa zulasýnda sevmek hayatýn,
Daðlarýn mor kaçkýný çiçeklerinin umuduyla,
Sýcaklýðýný istiyorum.
Býrakma bu yorgunu ne olur?
Sarýlman için hala o bankta seni bekliyorum!...
Ölüme Giden Bir Yol Benimki..
Sensiz Bir Yol.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.