Bırakında güneş uyusun!

Kýsacýk ömrümde emeklerken güç bela,
Küçücük bir aþk büyüttüm ellerimle.
Gönlüm hasretine her an dalarken,
Düzene yenik düþtü,ben mutluyken,
Sustum,sustukça;yaram büyüdükçe,
Aðladý gözlerim,ak bir mazinin anýsýna.

Gözlerim aðladýkça,dolaþýrken acýsýnda,
Sadece yandýðým,adý aþk olan efsanede,
Tükenen yýlgýnlýðýmdan soyunurken,
Aþkým yenik düþtü hecelerimden,
Sustum,sustukça;ateþi alevlendikçe,
Aðladý,gözlerim,Rabbimin yazgýsýna.

Sustukça,susmasýný diledim yüreðimin
Oysa onsuz geçen her gün,
Býrakmalýydým ki;
Güneþ uyusun!

Ne de olsa yazdýklarým dahi bilmiyordu,
Ona olan sevgimi...
Yaþadýkça!


Sosyal Medyada Paylaşın: