gitmelerin tutarsýz renkleri sarýyor ebem kuþaðýný güzel günleri düþlerime sýðdýramadýðým gibi / yarýmsýn Ýzmir / yalnýzlýðý büyütmüþsün göðsünde aþk gibi yaðmuru yalan çöllerin akþamlarýyla cilveleþirsin
gecenin mülteci sýðýnaklarýna uðurlarken güneþi kordon boyu gezdirirsin yüzümü ince gölgelerde hüznün saçlarýma yýldýz olup yaðdýðý günden beri yorgun zamanlarýn hikayesidir eþkali belirsiz umutlar
þimdi türkülerde sesim taze sarý bir akþam sazýmý kýrdýðýn yerdeyim yedi baþlý canavarýn hayalinde dinlendiriyorum gülüþümü çiçek ektim avuçlarýna / dudaðýnda yaðmur yok yine