MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Son Şiir...
bahçıvan
Son Şiir...
Son Þiir…
Gittin ya; ardýn sýra boyun büktü karanfil,
Senden kalan son bahar þimdi yorgun ve sefil…
Her gece hayaline aldanýrken þu ruhum,
Ümide esir düþtü, paramparça güruhum…
Zülfünün tek teline ben ömrümü verirdim.
Þule-i nazarýnla damla damla erirdim…
Susardým saatlerce gönlüne kanmak için,
Ben derdini dilerdim seninle yanmak için…
Ne mutluluk isterim, nede bir senâ senden,
Ne olur esirgeme çehreni bu kölenden…
Yüreðinde yokum ya, kahrýna ram olurum.
Sen ellerin olduysan, sana haram olurum…
Boyun büküp susarým, yanarým içten içe.
Gün gelir esir düþer yüreðim tek bir hiçe…
Firakýn umuduma kan doðradý be gülüm,
Yalnýzlýk bahçesinde bir beni seçti ölüm…
Sensiz ecel vurgunu kanatýrken ömrümü,
Ne olurdu son defa sarsaydýn þu gönlümü…
Þimdi zeval okunun hedefinde ben varým,
Son nefesle birlikte tükendi umutlarým…
Yusuf MESCÝOÐLU
13.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Mehlikâ...
Yusuf & Züleyha...
Leyla İle Mecnun...
Kalp Kalbe Karşıymış...
Ömürlük Sızı...
Z amansız Şiir III...
Ayrılık...
Hüzünlü Gurbet...
Bir Kardelen Rüyası...
Bir Kardelen Rüyası... / Ayrılık...