MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son Şiir...
bahçıvan

Son Şiir...



Son Þiir…

Gittin ya; ardýn sýra boyun büktü karanfil,
Senden kalan son bahar þimdi yorgun ve sefil…

Her gece hayaline aldanýrken þu ruhum,
Ümide esir düþtü, paramparça güruhum…

Zülfünün tek teline ben ömrümü verirdim.
Þule-i nazarýnla damla damla erirdim…

Susardým saatlerce gönlüne kanmak için,
Ben derdini dilerdim seninle yanmak için…

Ne mutluluk isterim, nede bir senâ senden,
Ne olur esirgeme çehreni bu kölenden…

Yüreðinde yokum ya, kahrýna ram olurum.
Sen ellerin olduysan, sana haram olurum…

Boyun büküp susarým, yanarým içten içe.
Gün gelir esir düþer yüreðim tek bir hiçe…

Firakýn umuduma kan doðradý be gülüm,
Yalnýzlýk bahçesinde bir beni seçti ölüm…

Sensiz ecel vurgunu kanatýrken ömrümü,
Ne olurdu son defa sarsaydýn þu gönlümü…

Þimdi zeval okunun hedefinde ben varým,
Son nefesle birlikte tükendi umutlarým…

Yusuf MESCÝOÐLU
13.11.2009

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.