O ZAMANDAN BERİ!..

Dilimde yetim kalan þarkýlar yarým yarým;
Bahçemden gonca gülü derdiðin günden beri…
Dönülmez akþamlarýn ufkunda yürüyorum;
Kalbime “Vur” emrini verdiðin günden beri…

Geçmez dediðin yara zamanla geçti gülüm;
Dudaklarým zehr olsun sözünden içti gülüm;
Saðlýðýnda gözlerim ölmeyi seçti gülüm;
Kalbime “Dur” emrini verdiðin günden beri…

Zaman geçmez burada voltalar gidiþ-geliþ;
Can bedende emanet çabuk gel hemen yetiþ;
Geceler soðuðunda yavaþtan her tükeniþ;
Kalbime “Sor” emrini verdiðin günden beri…

Seni sende býrakýp aðlanan günden beri;
Çalmana hacet yoktur yürekten gir içeri;
Takvimler saðýr-dilsiz yarýndan yok haberi;
Kalbime “Yor” emrini verdiðin günden beri…

Dert çekmiyor meylerim kadehler yarým yarým;
Emanetsin diyorsam sendedir öbür yarým;
Resimlerde tebessüm zarardan kalan kârým;
Kalbime “Kor” emrini verdiðin günden beri…

“Ne zamandan beri diye soruyordun ya…”

Ali ALTINLI – 10/11/2010
Saat: 19:00

Sosyal Medyada Paylaşın: