geçmiþe katlanan gövdemi kývrýlýp uykulara attým yaramaz çocuklar gibi sesimi çoðaltýp bulutlarla yarýþtým bir aþk hikayesiydi güneþe dönen avuçlarým unutulmuþ eþyalar gibi boþlukta bekliyor duygularým ne güzel ölüyorum durmadan bileyliyor beni hayat dikenleri …
Mustafa kaya 03.11.2010 / üsküdar Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.