Yar… Ne meyyitin Lal olmuþ bu hazin hali, Ruhumun bizarlýðýna kefil Ne derdimin izmihlali, Tarihimi reddi Miras etmem için kâfidir Ne akmayan bir su Ve ne de ufku kararmýþ Nefsi korku aþka eriþir Ne dillenen sevda Hevesin bendinde aklý Selimlik için bir ülfettir
Üflenen Ney’in Aslýnda hilkatiyle Ve aidetiyle müreffehliðe Eriþtiren manadýr Onun vecdinde dile gelmiþ Suskun çýðlýklar Kalbin hicran aðrýsýdýr Yüreðimde dinmeyen Bir hüzün, hazanýn Sancýsýndan aþký nidadýr Þimdi aðlamak ve Hýçkýrmak zamanýdýr, Akýl için düþünmek kardýr
Sanki yitik Bir nefes gibiyim, derinlerin Akseden vecdinde miyim? Neden her vakit sine-i sevdadan Emin olmayan bir zavallý Ab tim Niçin seherleri bekleyen, Onun feyziyle Ruhunu ram eden deðilim Ýhsan için nefsiyle bedelleþen, Hesabý nakit ödemeyen bir afiyetim
Yolun kenarýnda Yatanlarý gördüm ve fakat Kalbimden hayâ ettim Hani ecrin, Vefayý hakikatin dedim, Nazarlarýmý utanarak gizledim Temaþa eden o hazin Sahneyi görünce, Nedense kendimden geçtim Birden titredim ve burukluðun Feryadýyla sessizliðe çekilip inledim
Sualler hücum Ediyordu, muhakemem Unutulmuþ bir sandýk dosttu Neden aklý evvellik, Gereksiz ve gerekçesiz Kepazelik ruhumu boðdu Hani gönül bekâreti, Vicdanýn eminlik hali, Ýradem için aþký soluktu Niçin kaybolmuþluk hali Önyargýlar mecali, Aklý ve sevdayý korkuttu
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.