BENDEKİ HAZAN

Aþkýn vuslatýndan geçtim
Gözlerim beklemelere sürgün..


Gamlý,hüzünlü bir yaþam durdu hep kýyýlarýmda
Sessiz fýrtýnalarýn darbesiyle yýkýldý dalgakýranlarým
Ellerini ýsýtmak þöyle dursun
Buðusu kýraða çalar nefeslerimin…


Sýzýsý iþlendi ilmek ilmek yaralarýn
Yarý yok gibi sevda yüreðimin nasýrlarýnda
Gönül kýrýklýklarý deðince yüreðime
Can veren umutlarýmý kefenledim…


Her bakan gözde ölü hisler almýþým
Çocuk ellerimde kocaman acýlar büyütmüþüm
Bir anlamý olmalý ya anlamlarýmý yitirmiþim
Eksilerden yarým kalmýþ bir ben yaþýyorum…


Bütün dünya ýþýða vursa ne çýkar
Ýçimin ama aydýnlýklarý var
Mutluluðun sesi yankýlansa ne çýkar
Beni eksik kahkahalarým var…


Sen !
Erik aðaçlarýný giymiþ gibi
Seviyorum diyen sesin
Çýnladý saðýr duvarlarýmda
Köhne yalnýzlýðýmýn ayaklarýna dolandý
Þaþýrdý öksüz paniklerim
Bir ýþýk yansýdý senden yana
Titredi karanlýklarým
Bin serçe dala konmuþ gibi
Ürktü,kanatlandý korkularým
Dokunma !
Çek bahar ellerini
Hazaným kurutur yapraklarýný…

Sosyal Medyada Paylaşın: