Uzun karartma gecelerinden birindeyim Yüzümde kýrlangýç fýrtýnalarý Dinmeyen sýzýlar Acý bir çay gibi içime akan Kokunu bulaþtýrdýðýn ah’lar…
Uykudaki köylerin uyanýþý gibi Yeniden dokun ateþli ellerinle þafaklarýma Düþ alacalarýný örten perdeleri Aç açabildiðince Ve sonra Yitirdiðim koyu renklerin sýrrýný Söyle ne olur kulaðýma sessizce...
Ýþte o an Yeniden çýkarýz yolculuða Uzanýr bozkýr öykülerimiz sere serpe önümüze
Hangi çatlaðý iyileþtirmez ki sevda Hangi gecenin baðrýný yanýp sönen yýldýzlarla bezemez ki sevda Hangi tende tutkular mayalamaz ki sevda Hangi çift kat özlemleri susturmaz ki sevda Hangi sýrlý aynalara iltica etmez ki sevda Hangi katarlarýn peþinden koþmaz ki sevda
Halkalar eklendikçe uzayan Öteki çýnlamalarý getiren sevdam Hoþ geldin… Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.