MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Avuçlarımda Emanetin, Yüreğin...
Nimet Vefa

Avuçlarımda Emanetin, Yüreğin...




Öylesine dolu ve yorgunum ki þu günlerde
Yüreðim can çekiþmekte

Güneþle bile kavgalýyým
Niye doðuyorki her sabah sahi

Benim her aným gece iken
Gündüze ne hacet

Þiirler de kahýrlý,þarkýlarda
Gözlerdeki bakýþlar, dünümü suratýma çarparcasýna

Üþümenin vaktidir þimdi
Ölümün soðuk yüzü dolaþýyor parklarda

Aðaçlar çýrýlcýplak,izin verilene dek uyuyacak
Belkide ölüm uykusundan hiç uyanmayacak

Ne zaman kokunu içime çektim sýcaklýðýný hissettim
O andan itibaren soluksuz kaldým,yokluðun çok acýtýyor

Yüz yýldýr yaþamiþ gibi bu sevdayý yüreðimde
Ayrý kaldýðým her gün,dar aðacýnda bir ömür

Ölümlerden ölüm beðen þimdi ey siyah gülüm
Hakký olmayan bir sevdaya düþtü gönlüm

Emanet düþlerdi eteklerimde ki
Sahibi gelip isterse ne yapmalý ne etmeli bilmem ki

Susa gark oldu dilim,gülüþüm
Avuçlarýmda tuttuðum emanetin sevdiðim,yüreðin...



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.