Hareket edince tren, Koptu ellerim, ellerinden. Teninin sýcaklýðý, Esen bir rüzgâr ile Kaybolup gitti ellerimden.
Gözden kaybolana kadar tren Durdum, baktým arkasýndan. Bir süre sonra geri dönüp giderken, Oturduðumuz bank’a gözüm takýldý birden. Sana getirdiðim yasemin çiçeklerini, Unutmuþtun orda sen; Týpký beni geride býraktýðýn gibi...
O gün, bugün, hep seni bekliyorum Döneceksin diye. Evimde ki vazoya koyduðum, Yasemin çiçekleriyle birlikte...
11.08.2003 Erman Ulusoy Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.