Zaman ve Ben

Yorgunum, ruhum çok yorgun, bedenime inat
Sözlerim yüzüme inen sanki birer tokat
Savruluyorum limandan, bilmediðim limanlara…
Vuruyorum arada ben iþte böyle karaya

Kurtaran mý var , yoksa istediðim bu mudur?
Býrak beni kendime, yardým etmesende olur
Sadece daha fazla yorma, senden tek ricam
Eðer tek bir hatýrým varsa, kullan iþte oradan

Gitmek kolay, kalmak zor, durmak imkansýz
Hayat akýyor iþte, yakalýyor beni zamansýz
Biliyorum durmak yerinde biçarelik
Çaresizlik içinde arayan ne çarelik?

Bir tarafta cesedim, karþýmda ruhum
Ruhum terk etmiþ ne yapsýn vücudum
Keþke, keþkeler içinde, zaman ise saniyeler
Etrafýmý sarmýþ, kuþatmýþ beni desiseler


Dilim mi kopsaydý, yoksa yürek mi çýksaydý yerinden?
Kýrýyorum iþte herþeyi böyle istemeden
Ardýma baktýðýmda hatalarým boyumu aþmýþ
Bir bakmýþsýn yollar çaresizliðe kucak açmýþ

Zifiri karanlýk her zamanki gibi geceler
Ne biri etrafta, konuþan sadece düþünceler
Gel ve git, sen ve ben, iþte iki hece
Geceyi bölen kafamdaki sessiz bilmece


Etrafýna bak, ne sandýn, sendeleyen tek ben miyim
Kendine sor, sen mi ben de, ben mi sen deyim?
Kalabalýklar içindeki yalnýz bir benliðim
Aþamýyorum bazen bendimi artýk neyleyim

Bilmiyorum kim, neden, niçin
Ama vurulmaz ki akýp duran zamana perçin
Bayramým gelsin, kutlayalým derim ama nerde
Kim benimle olur ki bilinmeyen bir yerde…


Sosyal Medyada Paylaşın: