aný diye toplanacak bir þeyim yok
ben hala ayrýlýðýn dünündeyim
bir þehri sana baðlayan
yollar üzerinde
tüm geceler en olmadýk yerlerinden pusuyor
sakar özlemim dönüyor her köþe baþýný
takatsýz
yalýn araz koþuyorum
senden kaçýrýp sakladýðým hayaller
kýlavuzluk ediyor arnavut kaldýrýmlarýnda
býçak aðzý yalnýzlýðým
derme çatma bir telaþla
fütursuzsuzca dolanýyor geceyi
"bu gece ay , þavkýný imzalayacak yýldýzlara
ben sana yaðmurun
sokaklara vuran gürültüsünden dem vuracaðým
dilim döndüðünce tek kiþilik bir þarký mýrýldanýp
günün belirli dakikalarýnda
seni unutmaya çalýþtýðýmý anlatacaðým
silik bir gülüþ konduruvereceksin dudaklarýna
tenin aþina olduðu bir vazgeçiþle dolacak
oyalarý olmadýðý için yollayamadýðým
mendiller dolusu sevinç býrakacaðým tenhana
yetim hasretimden bahseteceðim sonra
ve hep büyütemediðim nefretimi yatýracaðým
yýkým evlerinden"
damarlarýmý terk ediyor hayalin
çoðalýyor on kere, yüzmilyonbin kere "gel"
demekten usandýðým intiharfler
odalarýmýn penceresiz duvarlarýndan
ayyuka sýzýyor kokun
eskidikçe eski ten
sürekli hatýrlýyorum bu ara
seni ne zaman unutacaðýmý
syrus