BİLMELİSİN
bilmelisin
ben seni düþündüðüm zaman
alarak yüreðimi uçurumlarýn baþýna
gökyüzünde dolaþýyorum sanki
fay hatlarým kýrýlýyor,beynimde amansýz fýrtýnalar
binlerce deprem oluyor minicik yüreðimde
gözlerim kararýyor,damarlarým çýkýyor
can cýkýyor canýmdan sanki
bilmelisin
kalbimde nuh tufaný esiyor
damarlarýmda dev karýncalar dolaþýyor
göremezsin
ben seni düþündüðümde
geceleri yeþerir ,gündüzleri soluyorum sanki.....
nefeslerim bile deli deli..
sererek hatýralarý gözlerimin önüne ...
kan kusup öyle yatýyorum
gece ayaz ,gece ýssýz, gece sensiz
sarsýlýyor bedenim,binlerce kör koyudayým sanki...
tut beni ne olur tut..
kör koyulara düþüyorum sanki
yanlýzlýðýnýn aþýlmaz daðlarýndayým....
gözlerim kararýyor göremiyorum
gözyaþlarým derin derin süzülüyor...
sensizlikten ve kimsesizlikten....
tut ellerimden ne olur...
bilmelisin,bilmelisin
aðýr aðýr ölüyorum...
RAHMÝ ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esir-i aşk (Rahmi65) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.