Bülbül...

Bülbül…

Olur mu? Böyle bülbül, hani ahdine vefa,
Ne olurdu baðýmdan geçip gitsen bir defa.
Þakýsaydýn bir gülün dallarýnda yeniden.
Sakýnýrdým seni ben, güllerin dikeninden…

Þimdi viran bir baðýn yasýný tutuyorum.
Seni kim küstürmüþtü bazen unutuyorum.
Bir veda naðmesini çok gördün kýzýl güle
Seninde kýsmetin bu, çile bülbülüm, çile.

Hangi rüzgâr taþýr ki, o hýrçýn figanýný,
Hangi gül kabul etti, son bulmaz hicranýný.
Söyle hangi gül ile kavil edip söyleþtin,
Bilmezsin belki ama bu yarayý sen deþtin…

Senden baþka kim bilir gülün intizarýný,
Sanadýr ýslaklýðý, kibirin ve güzelin…
Bir figan et de dindir, gülün ýstýrabýný,
Varsýn kanlara batsýn, buðday rengi tüylerin…

Baðýmdan bir kerecik geçip gitseydin eðer,
Bir lahza hafiflerdi, kanayan goncalarým.
Bir diken vur kalbine, bir güle rengini ver.
Öl ki; sultaný sen ol, sevda topraklarýmýn.

Kýzýl gülün dalýnda bulununca izlerin,
Seni bir suçlu gibi kafeslere koydular.
Sen böyle feryat figan yas tutmaya devam et.
Þairi þiirinden, gülü senden aldýlar…

Yusuf MESCÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: