Kaç kez bulutun altýnda gölgelendik
Kaç kez þimþekle uyandýk
Ve bir güneþe hasret bekledik
Kaç kez sabahý geceyle kaçýrdýk
Biz her geceyi aya ulaþmak için belledik
Ve dünyayý bir gölgelik gördük
Hayatý öylece yaþama geçirdik
Gölgesi görünür elin
Yakýlmýþ yanýk türkülerde
Açýlmýþ gülün serpilir rayihasý
Ant verir kýnalý ellerinde
Hüzün çiçekleri açar yer ve gök
Dökülür bulutun göz yaþlarý
Gece mavi lambada hüzün türküleri çalarken
Sabahý bekler dudaðýnda aðýtla gelin
Yanýk semazenlerin sessiz dilinde çýðlýklar
Dað yamaçlarýnda ebem kuþaðý sabaha dolanýr
Dünkü güneþten uçan renklerle
Arkasýnda gelincik tomurcuðuna gül koklatýr damat
Denizin koyu karanlýk mavilerinde dansa kalkar balýklar
Ýçim kýyýlýr sahnesine hayatýn içim kýyýlýr
Gerdanýnda fýtrat haleleri ele verir sahneyi
Bekleþir uzunca bir gecede karþýki ýþýklarýn gölgesi
Kaldýrýmda uzun uzun adýmlar dökülür
Pencerenin önünde sessiz durur uzun yol sancýlarý
Geçirdi diþlerinin asi olanýný dudaðýna gelin
Mahcup ve bitap duraksadý zonklayan usu
Daldý koyu karanlýðýna girdiði maðaranýn
Oysaki gül yetiþtirmek vardý gözlerinde ki gül tarlalarýnda
Þafakta da umut yoktu gece çok uzamýþtý
Elleri koynunda hüzünle bekleþmiþti gelin
Sokak lambalarý alýþýktý gecenin karanlýðýna
Her düþe eþlik ederdi güneþi kaybedince
Sayýklardý her bir taþ; gelip geçenin eþkalini
Devri alem gibi tekrarlanan yeni hülyalarda bu gece hüzün
Bulutlarýn göz yaþý ses veriyor bugün
Karþýki istasyonda bekliyor birkaç yolcu
Belli ki çok uzun bir dönülmeze gidecekler
Ayak baðý her bir zerreyi terk edecekler
Belki de bu gece hiç mi hiç bitmeyecek gidemeyecekler
Ayrýlýk vakti geldi hüznüm þimdi þafak sökecek
Umudunu yitirme hey genç adam!
Umudun elinde her sevda yeniden yaþayacak
Ben ölürken gecede, gece sende yaþayacak
19-10-2010
Hayrettin