Ýlkbaharda nisan yaðmuru yaðar ya ince ince, Ardýnda toprak kokusu býrakarak, Ve sonrasý rengârenk gökkuþaðý, Sen benim rengârenk gökkuþaðým; canýmsýn
Yazýn her yer rengârenk olur ya, Ýnsanlar, tabiat her þey… Ve yollar türlü türlü gül kokusu, Sen benim bitanecik gülüm; canýmsýn
Sonbaharda sararýr solar ya yapraklar, Aheste aheste veda eder ya dalýna, En son bir yaprak direnir ya rüzgâra, Sen benim solmayan yapraðým; canýmsýn.
Kýþýn bembeyaz kar yaðar ya, Etraf tertemiz günahsýz bir çocuk gibi, Ve bir kardelen yetiþir karlar arasýndan, Sen benim kar altýnda büyüyen kardelenim; canýmsýn.
Herkesin farklý bir yönü vardýr ya, En sevinçli, en çocuksu… Ve insaný baþka iklimlere götürür ya birisi, Ýþte sen benim 5. mevsimim; canýmsýn.
Bitanecuðum’a Sosyal Medyada Paylaşın:
sessiz60 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.