Sen...
Abdurrahim Karakoç Üstadýmýn ’Sen’ þiirine naziredir.
Sen…
Sen: ince belimde ibriþim kuþak,
Sen: gönül surunun has neferisin…
Sen: bana efendi ben sana uþak,
Sen: göz bebeðimin gören ferisin…
Sen: günde üç öðün sofralarda aþ,
Sen: hayalimdeki beni saran eþ,
Sen: kara günümde gözlerimde yaþ,
Sen: þu kalbimdeki aþkýn yerisin…
Sen: harp meydanýnda Er’in kargýsý,
Sen: dertli aþklarýn umut sargýsý,
Sen: yüce burçlarýn kapý sürgüsü,
Sen: hülyalarýmda nazlý perisin…
Sen: benim tesellim aþk bucaðýnda,
Sen: içtiðim suyum çöl sýcaðýnda,
Sen: hasat edensin dert nacaðýnda,
Sen: yorgun vücudun can damarýsýn...
Sen: aþk harmanýnda esecek yelim,
Sen: gülistanýmda en güzel gülüm,
Sen: beni sahile atacak salým,
Sen: sen var ya seni, Allah korusun...
07.11.2010 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.