Bu yolculukta yanýnda olmalýydým...
Yan yana ön koltukta tatlý sohbetler etmeliydik.
Kimi zaman ben senin ellerine dokunup,
Biliyor musun?Diye baþlamalýydým söze...
ve sen
Ben de deyip bitirmeliydin cümlemi.
Uzun karanlýk yollarý aþarken ,
Yorgunluktan uyuyup kalmalýydým omuzunda
Sen saçlarýmý koklayýp içine çekmeliydin sevgimi
Bu yol hiç bitmemelýydi.
Gün ýþýrken doðudan seninle ilk sabahýmýzý yaþamalýydýk.
Ama sen benden uzaklara giderken,
Ben...
hiç baþlamayan rüyamý görmeðe devam ediyorum.
6 / KASIM / 2010
Deniz_Kabuðu (F.Karakaþ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.