Biliyorum, Ardýna bakmadan gideceksin gönül kapýmý sertçe kapatýp. Paylaþacaksýn bana çok gördüðün seni ýssýz kaldýrýmlarla. Batýracaksýn güneþi içinde, gün doðumuna inat. Biliyorum, Konacak kurak dudaklarýna vasiyet ettiðim yaþlar, Çýkacak perdesinden bir akrep misali, arsýz güzelliðin, Ve düþüncelerin rengârenk olup saracak bedenini, incitip. O vakit sona varacak tüm baþlangýçlar...
Kin kusacak ellerin biribirine, Aldatýlmýþ hain bir his konacak avuçlarýna. (Son)bahar yaþayacaksýn gözünden ayrýlýrken yaþlar, O vakit bir mevsimde bensiz yaþayacaksýn... Parmak uçlarýnda okuyacaksýn belki de son mektubu, Ya da basacaksýn isyaný sevgine karþýt bir sokakta.
Tüm gerçeðim bundan ibaret; Bir var bir yok. Öyle ya; sevgim var, sen yoksun. Tüm sorularým bundan ibaret; Ne var ne yok?.. Aþk var, ’o’ yok..
Biliyorum, farazi bir ayrýlýktý bu; Fazlaca birikti cebimde, üstü kalsýn... Sosyal Medyada Paylaşın:
pesimist_19o3 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.