BABAM.....

Sonbaharlarýn rengini,hüznünü,
Bir baþka severdim eskiden,
Tek tek kaybolan güzelliklerden,
Pay çýkartýrdým kendime incinmeden...

Yýl 1997 oldu,
Bu yýlký hazan beni yasa bogdu,
Caným gibi sevdigim babam,
Kendini topragýn kollarýnda buldu...

Aydýndý..naifti benim babam,
Taa1924lerden gelmiþti,
Adabý,sevgiyi, saygýyý bilirdi,
Etrafýndaki magdura kendini siper ederdi.....

O bu vatanýn ilk ögretmeniydi,
Köy Enstitü,sünün neferiydi,
Ögrencilerini evladý bildi,
Kendinde ne varsa onlara verdi...

Onüç yýl geçti aradan,
Hiç eksilen olmadý içimdeki yaradan,
Seni bizden hoþ tutar,
Biliyorum seni yaradan.....

Rahat uyu sen babam,
Býrakmýþýn bizede o güzel huyundan,
Dogruyu yol bellemiþiz,
Ayrýlmayýz gösterdigin yoldan.....


Sergül kandemir 3.11.2010 ANKARA

Sevgili babamýn tutkusu egitimdi.Okullarýnýn hem ögretmeni hem hademesi oldu.Yýllarca çevre köy çocuklarýnýn ortaokul ve liseye gitmeleri için evimiz pansiyona döndü.Ama o yetiþtirdikleri ile hep gurur duydu.Onu çok sevdim.Ýlk defa ölümüyle kol kanat kýrýlmasý nedir onu tanýdým.
Mezarýna benim birþeyler yazmamý istemiþti.Bende...
BABAM...
GÝTTÝN AMA BÝTMEDÝN..
çÜNKÜ...
HEP ÝÇÝMÝZDESÝN ....DÝYE YAZDIM.çok özlüyorum.Babasý anasý hayatta olanlarýn onlara layýk olduklarý gibi davranmalarýný öneririm.çÜNKÜ BABAM ÖLÜRKEN HEPÝMÝZE BAKARAK....HEPÝNÝZÝ ÇOK SEVÝYORUM.bENÝ ÇOK MUTLU ETTÝNÝZ DÝYEREK GÖZLERÝNÝ YUMDU.bUNUN NE BÜYÜK BÝR HUZUR OLDUGUNU BEN TARÝF EDEMEM.yAÞARSANIZ ANLARSINIZ.
Sosyal Medyada Paylaşın: