Rüzgârýn uðultulu sesleri pencereyle dans ederken Hiç yoktan ürperen bedenime tanýk oluyorum Yanaþýyorum anlamsýz bir sessizlikle Çatlamýþ dudaklarýmda kaçak bir cýgara
Yüreðimin en sýcak yerinde mavi deryanýn armaðaný gözlerin Gökyüzü çatlamýþ kýzgýn lavlar boþalýyor Sanki yýldýzlar bir bir dökülüyor avucumun içine Tutup derin bir susuzluða kapýlýp kapatýyorum pencereyi Kimseler duymasýn aman aman gördüðüm bir düþ’tü Düþler dahi yasaklýydý bu dem-lerde...
Dýþarda dinmeyen bir yaðmur sancýsý, cama vuran damlalar ve kemanýmdan çýkan o yorgun ezgiler bana seni hatýrlatýyor tüm anlar...Nameler yazýyorum durmadan,her satýrda sana kümeledim hasrettimi ve yüreðimin en kuytu yerinde sakladým her birbirini!!!
Mürekep kokuyor ellerim, bedenim sen kokuyorsun....
Oysa ay kapkaranlýk bu gece soluklarý kesilmiþ yýldýzlar ve nefesleri yok bulutlar... Þehrin tüm sokaklarý beni dinliyor doðunun sancýlarýnda ve bir piþmanlýk doðumundayým Sevgili.... Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.