galata ve haliçte söner ýþýklar martýlar susar karanlýkta kalýr sessiz çýðlýklarý… kimsesiz kalýr zaman kimsesiz akþamlar… ve tanýmadýðým þehrin bu yakasý üstüme çöker sesini duyuncaya kadar…
martýlar göçmen kuþlara özenirmiþ, göçmenlik senin ruhunda be sevgili… son göç yerin olsun sana kul olmak isteyen þu kalbim.
Sen, düþlerimin kraliçesi! içindeyim iþte yaþamýn ve sevdanýn… ben aþk dedim buna, sen huzur de istersen. ne olur sevgili; sakýnma benden sesini ve gözlerini!
taþýn sabrýný öðrettin ya bana; sonunda senli bir yaþam varsa eðer o güne kadar taþ olmayý da bilirim… sevmeyi öðrettin ya bana; sevmesini bilmeyenler düþünsün…
tanrý, cehennemi sevmeyenler için yarattý.
ben seviyorum! biz seviyoruz! BÝZ seviyoruz be sevgili!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Akdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.