AY DÜŞLERİ
Semanýn mihverinde huzmeler ateþ saçar,
Uzaklardan titreþim al yeþil kanat açar,
Bir hedefe rotalý gece kuþlarý uçar,
Hüzünlenirse gökler feza mizana duçar
Ay düþleri altýnda gece kuþlarý uçar.
Düþ yorgunlarý baþlar, dolunay halesinde,
Uyuma ey divane! Kâinat hanesinde,
Heyhat! Sana þehriyar gökler merhalesinde,
Meteorlaþan aþkýn, od yok viranesinde,
Ay düþleri altýnda gökler merhalesinde,
Katmerleþmiþ düþünce, metaforlaþýp akar,
Gecenin ihtiþamý nice âþýklar yakar,
Kamerin parlaklýðý, nurdan haleyle bakar
Gizeme serenat var, mutluluktan taç takar
Ay düþleri altýnda nurdan haleyle bakar.
Hurufattan kalan aþk sonsuzluk ekseninde
Derinlik kesafeti semavatýn eninde,
Muhtaç olduðun rüzgâr irade yelkeninde,
Ey ucube ilkellik uðraþýrken ceninde
Ay düþleri altýnda irade yelkeninde
Bataða batmýþ sapkýn, yalnýzlýklar kuþanýr
Yeryüzü hendeðini, ayda krater sanýr,
Elbet bir gün uyuyan bu devlerde uyanýr
Kýrar muhayyileyi hakikate dayanýr.
Ay düþleri altýnda bu devlerde uyanýr.
Buse Vuslat AKAR / 05.11.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Vuslat Akar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.