Arýndan yanýp da utanmaz ve arlanamazsýn sen gönül
Þu rezilce çarklardan kopuþta, hiçte sen ayýlamazsýn
Yüreðin bam telini sevgiyle donatmazsýn sen gönül
Ýnsanlýðýn ruh’a kattýðý haz’ý, aþkla sen alamazsýn
Kuþ olmuþ da serçe parmakla, aþk’ý da tutmuþsun sen gönül
Deryalar senin ufkunda kaybolmuþ, kayalar olmuþ batak
Hayatta senin gözünde, bir türden de olmuþ rahat yatak
Gün bulup, gün yiyip oyalanmýþ, geleceðin de çatak
Bir bardak su damlasýný da, garipten esirgersin çatlak
Kurt olmuþ da sert diþlerle de, aþk’ý kemirirsin sen gönül
Hak yolu biliþte, kalpleri huþu içinde býrakmadýn
An olur devran döner bunlar da benden sorulur demedin
Dünya nimetlerine dalýp da, için de boðuk kalandýn
Bir damla gönül seli buluþta, huzura hiç eremedin
Þeytana davetiye sunup, ahreti kör ettin be gönül
( 05.11.2010)AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.