Ben, onu hep gece yarýsý çaðýrýyorum
Onsuzlukta uyku tutmuyor beni
Güneþ bile göremiyor gölgemi
Ne geceyi sevebiliyorum, ne gündüzü
Onsuz gülüþemiyor insanýn yüzü
Beþeri sevmiyorum, Tanrýya isyaným var
Hangi yola girsem çevrem dört duvar
Ben, onu hep gece yarýsý çaðýrýyorum
Yorduðumda da aðlýyorum, sorduðumda da
Ben, onu hep gece yarýsý çaðýrýyorum
Onsuz hayal kurmuyor, rüya göremiyorum
Gecelerim tek düze, mevsimlerim tek düze
Ne bahara kýzabiliyorum ne de güze
Yazýn ter atýyorum, kýþýn lapa lapa kar
Ne yar çýkýp geliyor ne de beklenen bahar
Ben, onu hep gece yarýsý çaðýrýyorum
Donduðumda da aðlýyorum, yandýðýmda da
Ben onu hep gece yarýsý çaðýrýyorum
Onsuz yapamýyorum, onsuz bakamýyorum
Onsuz hiçbir tabuyu yakýp yýkamýyorum
O yoksa geceler boþ, o yoksa umudum boþ
O yoksa yürek titrer o yoksa aklým sarhoþ
Ne elim kalem tutar, ne yüreðim ses verir
Ne de kadehimdeki þarabým nefes verir
Ben, onu hep gece yarýsý çaðýrýyorum
Yazdýðýmda da aðlýyorum, sýzdýðýmda da
Ben, onu hep gece yarýsý çaðýrýyorum
Her çaðýrdýðýmda uzaktan gelir
Hep gurbettekini sevmiþimdir. O bilir
Bir elinde hasret, bir elinde kor
Onsuz yaþamak kadar onunla olmakta zor
Onu yine çaðýrdým öylesi bir gecede
O gelince de aðlýyorum, gelmeyince de
04.11.2010/ Samsun
Ýbrahim COÞAR