Bir esmeri yüreðime yar ettim
Aþk oduyla yaktým yaktým kor ettim
Vuslatlarý kolay iken zor ettim
O aðladý, ben inledim, zordayým.
Ýki yürek yalnýzlarda gezerken
Gurbet elde deli dolu tozarken
Gönül dile gelip kalem yazarken
O söyledi, ben dinledim, zordayým
Esmer yüzle siyah gözler gördüðüm
Omuzlara düþmüþ saçlar ördüðüm
Çözülmüyor aþk denilen kördüðüm
Ýsyanýmý zor önledim, zordayým
Coþari’ye dedi kalpten baðlandým
Kimi zaman dostlarýmca eðlendim
Hasretiyle kor ateþte daðlandým
Yandýðýmý geç anladým, zordayým
01.11.2010/Samsun
Ýbrahim COÞAR