Yine oldu gece.
Beni benden alan geceler...
Özgürlüðüme kahpe bir kurþun sýkýlmýþ gibi,
Üzerime çöküyor gece.
Bütün sevdiklerimi benden alan geceler,
Nice insaný sinsice katleden geceler
Lokmanýn bile yarasýna derman olamayan geceler
Bari benin yalnýzlýðýma derman ol.
Ah geceler, sýrdaþým geceler…
Bir kapý sesi istiyorum.
Yalnýzlýðýma ortak olmak isteyen bir kapý sesi
Ah bir duyabilsem o sesi…
Vuslat diye karýþ karýþ
Topraðýný öptüðümüz memleketin
Üzerine çökünce geceler
Ýçimdeki benden soyunup
Bambaþka bir kimliðe büründüren geceler.
Karýncalarýn gelmesinin istemedikleri
Bir davetsiz misafir mi?
Neden örtünüp yalnýzlýða kapatmýþlar kapýlarýný
Deliksiz mahzenlerinden sýyrýlýp uðramýyorlar bana.
Güneþim nereye gitti?
Bütün her yeri aydýnlatan güneþim!
Bu siyahlarý kim verdi bana
Bulun, bulun onu.
Bu kelebekler kimden þikâyetçi?
Ömürlerinin yarýsýný bir gecede karanlýkta geçirten kim?
Karanlýða aldýrma, çýrp o güzel kanatlarýný,
Ölüme inat.
Bak ne güzel ýþýk saçýyorlar
Karanlýða inat böcekler.
Karanlýðýn, sessizliðin ortasýnda
Yakmýþlar isyan ateþlerini.
Bir rehber misali
Yol gösteriyorlar öksüzlere yetimlere
Bana da gönderin bir ýþýk parçasý
Ben de göreyim yolumun önünü.
Ben de katýlayým derviþler kervanýna, ben de.
Veysel POLAT
Þaban DAÞ
www.kabilcevzsairi.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.