ANNECİĞİM

Ýki yýlý on bin yýl gibi uzun geçtim,
Hâlâ bir haber göndermedin anneciðim.
Yine geldi, bir Anneler Günü, sensizim,
Yokluðuna dayanýlmýyor, anneciðim.

Mezar taþlarýn bana sanki el sallýyor,
Sana dua etmeden, eve geçilmiyor,
Unutup geçsem hayalin sitem ediyor,
Sensiz bu hayat mezarýmdýr anneciðim.

Sen inandýn görünce, mahþer alemini,
Bize isterdim, sualleri bildirmeni,
Evlat, dostlarýn yarým asýrlýk eþini,
Artýk uyanýn diye söyle, anneciðim.

Anneciðim nasýl býraktýysan, ayný iz,
Kardeþlerin, hepimiz aðýr gafletteyiz,
Büyük oðlun, damatlarýnda ayný perhiz,
Beni devamlý horluyorlar anneciðim.

Ah çýkýp anlatsan bir yaþadýklarýný,
Çevrene topladýn giden çocuklarýný,
Unuttun mu, hatýrla býraktýklarýný,
Yetiþ, kucakla beni, kokla anneciðim.

Annesiz bir anneler günü olmaz olsun,
Yerin doldurmadý, ne bayramlar, ne düðün,
Ya beni de aldýr yanýna, ya bana dön,
Bu son arzum, hasretlik bitsin anneciðim,

Týpký hayatta, ölmemiþsin rüyalarda,
Yalnýzlýðýma ilâç sensin, anýlarda,
O hastalýktan muzdarip oldu babam da,
O da bizi býrakýr gider anneciðim.

Sana kavuþtuðunda, bak hallerimize,
Allah’ýn hükmüyle emretmedi o anne,
Senin gibi eyvah diyecek, yok bahane,
Geri dön uyar desen, geçti anneciðim.

Mezar taþlarýn dile gelip söyleseler,
Neler anlatýr, insanlar dinleseler,
Taþ parçasý deyip, habersiz geçmeseler,
Birbirleriyle boðuþmazlar, anneciðim.

Dua diye çýðrýþan dili anlasalar,
Asýrlardýr ayakta, taþlara baksalar,
Kan emerler miydi, masumdan yarasalar,
Anlatacak çok haberler var, anneciðim.

Elli yýl namussuz yaþamýþ, hacca gider,
Kul hakký olanlar, Hakk divanýnda ne der,
Yaratan bilir ama, kuldan þahit ister,
Kul hakkýyla giden, ne söyler anneciðim.

Anneciðim, seni üzdüm boynun büküldü,
Dert küpüyüm, aðzým açýlýnca döküldü,
Ýyiler Hakk’a yürüdü, tek tek gömüldü,
Kýyamet kötülere kopar anneciðim.

24/4/2001

dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın: