ÇAKIL TAŞLARI
Çok gözeden doðar Kaynarca Dere,
Peþinden sürünür çakýl taþlarý.
Ýner hayat verir Hamzabey‘lere,
Ardýnda vefakar çakýl taþlarý.
Turgutbey‘e gelir aðlar bu dere,
Dinler gece gündüz çakýl taþlarý.
Çok kereler inat edip sellere,
Bekler þu vadiyi çakýl taþlarý.
Ayrýlýr yataktan,gider bir arktan,
Üzülür beklerken çakýl taþlarý.
Öðütür buðdayý koca bir çarktan,
Sevinir dönerken çakýl taþlarý.
Susuz geçen yaz aylarý sýcaktan,
Isýnýr kavrulur çakýl taþlarý
Bir yaðmur bulutu ister ýraktan
Öpülsün ýslansýn çakýl taþlarý.
Koca Sinan taþ köprüden bakarken,
Gömülür kumlara çakýl taþlarý.
Lüleburgaz olur durgun akarken,
Harçlara katýlýr çakýl taþlarý.
Dere gider Ergene’ye ulaþýr.
Bekler yataðýnda çakýl taþlarý.
Nihayet pek azgýn bir sel yanaþýr,
Savrulur vadiye çakýl taþlarý.
Vefasýz dereden yok hayýr taþa.
Taþ taþýn dostudur çakýl taþlarý.
Dere ister yeþil yerden dolaþa,
Bilin bu gerçeði çakýl taþlarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.