Kuma Düşen Al Yakamoz

Kuma Düþen Al Yakamoz

Her ne ararsan
Kendinde ara.
Hacý Bektaþ Veli

Arka bahçemizi yol edindi, yoklasan
Ardýnda ne var o güleç yüzün
Kabadayý gibi allöþ çekmediði kaldý.
‘Oha var inek durdurur
oha var zelve kýrdýrýr.’
Fellik fellik oha olana; ha fallik, ha Felluce
Ey dost, bendeysen bir týkla
Ey zaman, seni kim kirletti? ..

Öfke düþmüþ kýrmýzý güle, suya bak!
Eþitlik, hak hukuk ýlgýt ýlgýt; ruhum
Çamur gibi þekilden þekile girdikçe
Varlýðýný kanattý, hüznüme ay vurdu.

Sen, insan kaç kiþi; bilirsin
Gölgesiyle barýþýk yürek tutuþturan
Rüzgarýný içinde taþýyan Bektaþi
Güneþe tuttuðun yüzün ýlgým ýlgým
Özgürlüðe çýkan yola kucaðýndan yürüdük.

Ufukta tuvali yükselen, yüreðimin gülhaný
Kuma düþen alyakamoz
Ölmekten dönsen
Seni, bir avuç þiirle karþýlarým.

Yüzün suyu hürmetine
Alevin alevime ýrýp ýrýp estikçe
Denk düþer elifin elifime
Yüz yüzü velimser; kardeþlik topraðýnda
Gülü öpme zamaný
Güneþin zaptý yakýn.

Dost, bir kez daha giydirir günü.

Ali Akdemir
29 Mayýs 2005
Kayseri
Sosyal Medyada Paylaşın: