Yaþadýklarýmýz;
Bir pandül gibi,
Gitme veya kalma kararsýzlýðýnda.
Kara bulutlar gibi sýkýcý.
Bu medcezirler,
Bu pandül sarhoþluðu
Bize göre deðil.
Bak, hayatýmýzýn nota defterine...
Notalar hýzla silinmiþ.
Bize kalan,sadece esler,bemoller,diyezler...
Bunlarla kýrýk bir beste bile yapýlmaz.
Ne Eyüp Sultan’da dualarýn,
Ne de Aya Yorgi’ye mum dikmelerin,
Bir yararý yok..
Karar vermek gerek.
Ya...git...
Poyrazýn sürüklediði kuru bir yaprak gibi,
Ardýndan sarý hüzünler býrakarak..
Sürüklen,yaþadýðýn yazgýnýn peþinden...
Üzülmem,aðlamam dersem yalan olur.
Gidersen,inan bana;
Ardýndan ah etmem.
Senden geriye kalan dostluðun,
Yeter bana...
Ya da kal;
Bir salkým söðüdün serinliði ile,
Serinlet yüreðimi..
Kýsaca;
Bu medcezirler,
Bu pandül sarhoþluðu,
Bize göre deðil...
Ya git...ardýna bakmadan.
Ya da kal..piþmanlýk duymadan...
27.kasým.2008/Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.