uzun seneler evveldi gidiþin tüm yýldýzlarý inmiþti gökyüzünün ay karanlýk, gecenin gözleri zifiriydi yaralý yüreðimi de alýp gitmiþtin yorgun bir güvercin gelip çökmüþtü gözlerime düðümlenen boðazýmda çarpýþan gemiler ellerimde ölü martýlar ah nasýl da yýkýlmýþtý kumdan kaleler!
artýk yok ki baðýn, olsun baðbanýn esrik günlerin elinde boþ vakitler ne gül var ne de gülþen
sürüklenen yapraklarýn hýþýrtýsýnda kopuk ezgiler bir adým ileri iki adým geri, akar zaman dikenli çalýya takýlmýþ yýrtýk bir uçurtmanýn peþinde salýnan hayaller
derin bir boþluk ruhumu sarmalayan engin okyanuslarda kaybolan su damlasý benliðim geçmiþin gizi geleceðin adý yok aðlayan kayalara çarpan hýrçýn dalgalarýn elinde boðulan çýðlýklarým gecesi gündüzü bir, deniz fenerinin yalnýzlýðýdýr yoldaþým...
uzun uzun seneler evveldi gidiþin yaralý yüreðimi alýp da kalanlarsa kayýp bir masalýn yapraklarýydý hiç bir çocuðun asla okuyamayacaðý …
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
ayþe uçar 02 /11 /2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.