MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR ELVEDANIN DUMANSIZ HAVA SAHASI
Serhat AKDENİZ

BİR ELVEDANIN DUMANSIZ HAVA SAHASI




( l )

Birinci Gün_ Hoþçakal sevdam


matem hýrsýna sararsýn kifayetsizliðini
budur iþte dersin
afiyettir
derdine metanettir önceleri
danýþýklý yalnýzlýk senfonisi...

uzaktan boy aynalara atarsýn siluetini
tanýdýkla aþina arasý seyredersin karþýndakini
ama kesin sen deðilsindir
baþýn aklýný taþýyamaz farkedersin eskisi gibi
iþarettir
anlaþýlýr yavaþ yavaþ
yeni yeni aklýn baþa geldiðine
yalancýdýr
aldatýr
kalabalýklar
ya bir dolmuþa ya bir otobüse bindirir seni
çare de deðildir uzun soluklu da...

nihayetinde ineceðin yer bellidir
dumansýz hava sahasý!
yani kendin!


( ll )

Ýkinci Gün _ Alýþmalýyým yokluðuna

kaçarsýn o kalabadan ,sýyýrýrsýn kendini
yokluðun en büyük külfiyeti de, yalnýzlýktýr halbuki
benliðine mülkiyet, hoþça bir payedir önce
savlarýna tutarlýlýkta ilerledikçe vakit
samimiyet de azalýr mahkemende
savcýya itiraz da
hakkaniyet azaltýr doðruluktaki payeni
yaradana vahdaniyettir kalan sadece
daðýlmamýþtýr daha
ikinci gündür
parmak uçlarýndadýr irin!
hissedebildiðin kadar uhrevi bir mola
dumaný tüten ortamlarda hýrsýz volta!
tam niyeti bozacakken
savcý, hakim hep görünür sana, aynalarda!
Uzak dur sakýn ha!
ama ölmemiþsindir,ayaktasýndýr yine de!
yaþamakla ölmek arasý bir yerde!

( lll )

Üçüncü gün_Dayanamayacaðým sanýrým!

daha yeni ermiþtir nekahete mevsim
kuþpalazý tutmuþtur gömleði
serseridir yakasý
takmaz ütüyü ceket
iliksizdir düðmeleri küfreder aþina bakanlara
kendini kandýrma seanslarýnda,benliðin
buselik makamýnda firak_ý arsýz bir küfür olur gidenin adý
tutamadýðýn sözlerden kaçarsýn önceleri
sonra,tararsýn terli ellerinle saçlarýný
saatler terk eder vakitleri
ve,bir kademe ileri alýrsýn sitemleri
unutacaðým,býraktým bile seni!
sarhoþ narasýdýr, tavuk tövbesi
ki; bir yaný boþ kefe, hâlâ dengeleyemez teraziyi...


( lV )

Dördüncü Gün_ Bir kere daha yenildim sana


dökülen yapraklar görünür hep gözüne de
sen unutmak istedikçe, o çeker elini koynuna habire!
lakin,rüzgâr üfledikçe,harareti artýrýr sadece...

ve nihayet!
dumanlara karýþýrken keþkeler
bir öpücük!

ne olur affet beni!
nefes nefese
iki elle sarýlýp saçlarýndan
kapalý gözlerle
o ,þehvetli sarý dudaklardan...

bir öpücük bu kadar mý tatlý olur Yarabbi?
.
.
.
tamam,yine sen kazandýn melûn cigara!






TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.