Yýllardýr hasretle beklerken sizi,
Bu mutlu yuvamýz daðýlýp gitti.
Feleðin sillesi ayýrdý bizi,
Kurduðum hayâller ne yazýk bitti.
Gül koydum adýný gülesin diye,
Aðlamak yakýþmaz mâh-cemâline.
Gülsüm’üm Gülcan’ým bu hüzün niye,
Yüreðim dayanmaz oldu hâline.
Genç yaþta saçýma aklar düþerken,
Kaderin sillesi periþan etti.
Yerimden yurdumdan ayrýldým erken,
Üstüne gurbetlik canýma yetti.
Yaratan Rabbimden bana hediye,
Güllerle bezenmiþ gülizâr’ým var.
Yaktýðý ateþte yan diye diye,
Býrakýp gidene intizâr’ým var.
Hep böyle kalacak sanma sen beni,
Benim de dertlerim bitecek bir gün.
Ateþte yanarken görürüm seni,
Can evin kavrulup tütecek birgün.
Belçika’daki Kardeþim Abdil’e,ikiz kýzlarý Gülsüm ve gülcan’a
Annesiz büyümenin hüznü ile.
...................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.