iki arada bir derede sýkýþýp kalmýþým.
ölüm geri çeviriyor beni,
hayatsa istemiyor!
ben þimdi nereye gidebilirim ki?
pembe uçlarýnýn arasýna koyup baþýmý
aðlamaktan baþka ne yapabilirim ki?
ama ben kýrk yaþýmdayým, diyorsun.
dinle, bak,
gör iþte!
deðilsem de kendim;
bir ceset gibi gömülü kalbim, diyorum sana!
kim ýsýtacak beni?
kim getirecek bana güneþi?
nereye çevirsem yönümü, yýkýntýlarýmý görüyorum.
sayýyorum, sayýyorum da bütün parçalanmýþ tuðlalarý
bir tek kendimi sayamýyorum!
yokum…
beni sen bul, kýrk yaþýndaki genç kadýným
ve süt kadar berraðým.
neresindeyim hayatýn göster bana.
nereye dokunsam acý, nereye baksam yalan
bir tek düþlerim var þimdi
yalansýz ve seninle olan...
soðuk yakýþmýyor düþlerimize,
ege’nin kavurucu sýcaðýndayým.
yukarýda gökyüzü, aþaðýda deniz
mavilere boyanmýþ her yaným,
maviye kesmiþim boydan boya
kim bilir kaç yüzyýllýk bir zeytin aðacýnýn gölgesinde…
birazdan efes’in
amfi tiyatrosunun taþ basamaklarýndan
bir tiyatrocu edasýyla çýkýp
bana geliyorsun.
baharatlý otlara dokunarak, ellerine bulaþtýrýp
yüzlerime sürüyorsun.
unutturmak için geçmiþimi
deva olmak için ceset olmuþ yüreðime.
sokuluverdim yanýna:
ama ben kýrk yaþýmdayým diyorsun yeniden...
þimdi efes kenti aþaðýda
limanlarý kayýksýz,
bulvarlarý sessiz olsa da
görüyoruz her þeyi; baþka bir zamandayýz.
ak saçlý rüya tabircisi ardemidotus
oturmuþ bir çeþmenin baþýna,
milet’li bir kadýnýn rüyasýný yorumluyor
filozof heraklitos kütüphanenin giriþinde
etrafýndaki kalabalýða tanrýlarý anlatýyor
þu tiyatro sahnesinde ayakta duran da þair callinos’dur
bizi anlatan þiirini okuyor
iþte st.jean: isa’nýn has adamý, yanýnda meryem
konsil klisesinin basamaklarýnda
efeslilere isa’yý anlatýyor.
ne güzel sarýlýyorsun bana
kaç asýrlýk zeytin aðacýnýn gölgesinde.
istediðin ne benden diyorum,
ama ben kýrk yaþýmdayým diyorsun...
sonra da:
kim olduðumu, ne istediðimi, kimden istediðimi
bilecek yaþýmdayým artýk
ömür boyu sürecek baðlýlýklara doydum diyorsun.
senin beni sevmeni istiyorum sadece
keþiflere çýkmaný bedenimde, bilmediklerini öðretmeni , istiyorum, diyorsun.
tam da öpecekken dudaklarýmdan
bakire tanrýça artemis görüyor seni
ölümcül okunu sana yönlendirecekken
ayaða kalkýp, el ele, tepeye týrmanýyoruz.
karþýda bir yerlerde
selçuk’un sýrtlarýnda
þirince görünüyor belli belirsiz.
çok þirince...
þarap istiyor canýmýz.
koþar adým iniyoruz ovaya
þarap içip kendimizden geçmek,
her þeyi unutmak,
yeniden baþlamak istiyoruz.
suskun dilimizle
sarhoþ dilimizle
güzel dilimizle
yeniden baþlamak...
ama ben kýrk yaþýmdayým, diyorsun
sarhoþ ve çýlgýn dilinle yeniden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.