bir zamanlar, sanki bulutlar üzerine düþer gibi býrakýyordum kendimi çok yükseklerden onun güvenli kollarýna... sonra; beklenmeyen bir anda, yýrtýldý bulutlar, delindi ortasýndan, ve ben hýzla yere çakýldým! þaþýrmamam gerektiðini çok sonra anladým.
ve ben hâlâ o zamanlardan kalma, iyileþmek istemeyen yaralar taþýyorum bedenimde… Sosyal Medyada Paylaşın:
dodoli24320 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.