Bir tarla kuþu yükseldi gökyüzüne, Öylece asýlý kaldý boþlukta, Kanadý hiç kýpýrdamadan . Rüzgara býraktý kendini. Sonra biri daha yükseldi yanýna, Ona doðru attý aþkýn kemendini.
El ele tutuþtular mavilikte, Göz göze geldiler. Uzaktýlar yeryüzünden, Gökyüzünde birbirlerini sevdiler. Öyle mutluydular ki, Üstlerindeki atmacayý görmediler.
30/10/2010 Antakya /Hatay Mehmet Ali Türkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Türkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.