Çorak Topraklara Tuz Serdim

Bir daneydim parmaklar arasýnda gezinen
Boynumu okþayan sýcacýk ellerin
Ateþi düþerdi içime
Nasýrlý ellerin çilekeþliði yüreðimi yakar
Avuçlarýnýn ortasýnda savrulurdum topraklara
Düþerken yüzüne bakardým ya insanýn
Rüzgardan mý efkardan mý bilinmez
Gözlerinde akan yaþlar esen yelin hýzýna karýþýr
Savrulur düþerdi kara topraðýn baðrýna

Ben ise bir daneydim
Çaresiz, çaresiz toprakla buluþurdum
Bir sevgilinin koynuna girer gibi girer
Isýnýr gevþer derin uykuya dalardým
Gökyüzünde kara bulutlar üstüme çöker
Topraða olan kara sevdama aðlardý
Derin uykudan uyanýr filizlenir köklerimi salardým
Topraðýn göðsüne, göðsüne

Bizimkisi öylesine kara sevdaydý ki ayrýlmak ne mümkün
Fýrtýnalar eserdi üzerimize, karlar yaðardý donardým
Dondukça topraðýn koynuna dalardým
Güneþ doðardý sevdamýn üzerine, buz çözülür su olurdu
Köklenirdim boy verir boylar atardým
Þahlanýr güne bakardým sararýr baþak olurdum
Umut olurdum insanlarýn eline
Ekmek olur katýk olur gelirdim sofralara

Bak ey sevgili gözlerimin içine, içine bak
Uzaklardasýn biliyorum ama aðlayan bulutlara bak
Göreceksin beni oralarda
Benim hikayem buðday danesinin hikayesi gibi
Susuz topraklarýn kýraç memleketlerin
Çorak çocuðuyum bozkýr ovalarýnýn fýrtýnasýyým
Ötüken yaylalarýnda büyüdüm kum fýrtýnalarýnda olgunlaþtým
Ayaklarým nasýrlaþtý karaçalý dikenlerinin arasýnda
Sevdalara at sürdüm kýmýzlar aþkýna
Daðlarýn doruklarýnda gezindim
Eþkýyalarýn sevdasý iþledi yüreðime
Kara sevdalarýn baðrýnda yetiþtim dikenler bastým
Tuzlu yaralarýma

Esen hafif bir lodosla kuruyan yaprak misali
Dökülmedim yerin yüzüne
Avuç ortalarýnda ufalanýp daðýlmadým
Sevdamýn adýna ayakta durdum
Çorak topraklara tuz serdim yeþerttim göðsümün üzerinde
Gökyüzüne ýþýk serdim yýldýz oldu her biri sevdamýn üzerine

Nurettin Aksoylu
Sosyal Medyada Paylaşın: