YAĞMURLA GELEN KADIN..

Þehre inerken tan yeri hüzmeleri,
Daha ezan bile okunmamýþken mineraden,
Bir maþuk geçti bu þehirden,
Sevgi nidalarý yükselirken,
Çamur sývalý evlerden.
Þehrin sokaklarýný araladý,
bir tutam sevgi aldý,
Gülleri sana býraktý…
Mahsun bahçelerde kurusun diye,
Belki sana lazým olur,
Götürürsün,
//bir loðusa kadýnýn odasýna hediye//,,

Arþýnladý þehri bir uçtan bir uca,
Gece nöbet tuttu,
Hiç uyumadý…
O gelecek diye,
gök yüzünü bile aðlattý,
ve o gün hep yaðmur yaðdý,
yaðmurla gelen kadýn sevgi ile ýslandý,
belkide gök yüzü masum bir sevgiye aðladý,
Rüzgar o gün bir garip esti,
Ve nefesini kesti….
//SABAH Yagmurla gelen kadýn bir ÝKÝNDÝ vakti// ,
Ardýna bakmadan gitti….

DUDU BAYRAM..

Eyyy…
Aþk þarkýlarýnda nihaven çalan sevgili.
Bu akþam yüreðime ayrýlýðýn hüznü esti,
Ilgýt ýlgýt dokunurken gönlüme,
Beklenen ayrýlýðýn vakti geldi….

Ben gidiyorum dediðinde,
Ýçimde senin gidiþinle birþey koptu,
Ve alýp baþýný gitti,seninle birlikte,
Bir bilinmezliðe…..
Ya kal benimle,
Ya benide götür gittiðin yere
Her geliþ bir müjdeyken,
Gidiþinle acýtma canýmý,
Seninle birlikte götürme sol yanýmý,
Ya kal bende,
Yada bana býrak senli yanýmý….

Sen benim kelimelerime saklanmýþ,
Þiir yanýmdýn,
Kah bir divit oldun elimde,
Kah açtýðým ak sayfaydýn
Þimdi þiirlerimde yarým yamalak kaldýn,
Bilmem hangi gönüle saklandýn..

Þimdi canýmýn acýsýný alamaz hiç biþey,
Bu gece her zerreremden hasret sýzýyor,
Yüreðim sýzým sýzým sýzýlýyor………
Ne gözümden akan yaþ ,
Ne dýþarda eylülün son yaðmurlarý,
Söndürmüyor aþk adýna yanan yangýnlarý,
bir kývýlcýma dayanamazken yüreðim,
Son yangýnda yanar giderim......

DUDU BAYRAM 30 10 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: