Sebepsiz moral bozukluðu þu hayat, Stres denen zalimin pençesinde, Söylence de eskitilmiþ, Bünyeyi bitirmiþ, Beklemiþ ekmek kadar bayat. Nimet babýnda zikredilmiþ.
Ýdeallar olmuþ etten püften menfaat, Sapasaðlam ayakta durabilmek, Günümüzde en büyük zanaat...
Þükre sýðmýyor umut, Elde ki bakla sofa,oda nohut, Stresle gelen zayiata, Gel de kazancý korut...
Ayþe Kantaroðlu/30/10/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşekant Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.