Bu tik taklar mý zaman denen çaresizliðin adý? Loþ odalarda bekleþen umutlar mý yanlýzlýðýn kurtarýcýsý? Kurduðum küçük düþlere yenildim. Hep olmayan ülkelerde olmayan prensesler bekledim.
Mýrýldanýrdý içimdeki fýsýltýlar. kulaklarýmdaki sen týnýsýný kaybedene kadar baðýrdýlar duymuyorum artýk ne tik taklar ne de bir baþka ses görmüyorum artýk karanlýklar sandýðýmdan daha derin daha bulanýk.
yüzünü bilmediðim seni düþlerdim, vakit þarabýný kadehlerde eritirken. uzun saçlarýna gömmek isterdim kendimi, omzuma yaslanmýþ baþýný avuçlarýmda soðuturken
belki bir kasým akþamý kapýmý çalarsýn belki beni bekleyen sen seni görmek için gelen ben olurum belkilerde yaþarýz biz zamanýn olmadýðý akþamlarda gökyüzünde bir çift yýldýz.
emre yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.