Gökten taþ yaðýyor, Yýldýzlar kýlýç kuþanmýþ. Çelik urgandan sürmeler çekilmiþ. Gökyüzünde karanlýktan baþka neler var aslýnda. Durup düþünmek istersin sen miðferin yoksa baþýnda.
Bir gece ansýzýn sahil kenarýna býraktýklarým, Köpüklü sularýn iç çekiþlerine karýþan tuzlu hýçkýrýklarým, Geri dönüþlere üzülen küçük çoçuklar gibi Biraz daha umutsuz, Biraz daha ben gibi.
Yalnýzlýk nedendir bilinmez, Ýþte tam bu tarifin içindeki sen yokluðunun kendisi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.